Vandaag begint in onze regio de herfstvakantie. Het weer heeft zich er inmiddels op aangepast. Na een schitterende nazomer is het herfst. En stiekem geniet ik daar wel een beetje van. Vooral culinair is voor mij de herfst een van de mooiste seizoenen.

Soms krijg je een vraag, die je zelfs na het gegeven antwoord aan het denken zet. Dat gebeurde een aantal weken geleden. De vraag was: Welk Nederlandse woord gebruikte Obama in een speech, dat zich niet liet vertalen naar het Engels? Ik moest even zoeken, maar gelukkig kon ik het antwoord redelijk snel vinden.

In mijn ouderlijk huis stonden vroeger kolenkachels. Niet echt handig en het was een enorm werk om alles warm én schoon te houden. Maar ja. We hadden kolenboeren in de familie. Mijn vader wilde zijn broers het brood niet uit de mond stoten. De overgang naar gashaarden duurde bij ons dus iets langer.

Vanmorgen begon om tien voor negen de astronomische herfst. Op de hele aarde duurt deze dag even lang als de nacht. De dagen richting de kerst worden hier korter. We zijn meer binnen. Bij lamp- of kaarslicht. Het assortiment in de winkels wordt inmiddels aangepast aan het nieuw seizoen. 

De afgelopen week was zomers en droog. Een mooie gelegenheid om het schilderwerk van ons huis nog even bij te werken. Een van de acht buitendeuren was absoluut aan de beurt. Ook het liggende deel van het keukenraamkozijn vertoonde iets te veel barstjes. De inwerking van de zon is daar op zijn heftigst.