We zijn deze week even weg geweest. Naar Weert om precies te zijn. Gewoon omdat we er zin in hadden. Even een midweek doorbrengen in een andere omgeving. Voor mij was het een mogelijkheid om herinneringen op te halen. Voor ons beide een mogelijkheid om nieuwe herinneringen te maken.

Ik behoor tot de tv-generatie. Nog steeds. De generatie die opgroeide met televisie. Eerst alleen twee Nederlandse zenders. Later ook buitenlandse en commerciële zenders. Er is veel veranderd, maar wij doen het nog steeds. Tv-kijken.

Ooit leerde iemand mij, dat wanneer je iets nieuws aanschaft je gelijk het oude weg moet doen. Daarmee houd je een opgeruimd huis. Natuurlijk proberen we ons afval ondertussen wel te verminderen, maar soms komt er toch iets groots door de voordeur. Dus deze week ging iets groots door die zelfde deur naar buiten.

Onafhankelijk van elkaar kregen twee kleindochters via school interesse in hun stamboom. Gelukkig  wordt op scholen nog steeds stilgestaan bij het eigen voorgeslacht. Ik vind dat geweldig. Kennis van het verleden is misschien tegenwoordig harder nodig dan een mooi handschrift.

In mijn ouderlijk huis stonden vroeger kolenkachels. Niet echt handig en het was een enorm werk om alles warm én schoon te houden. Maar ja. We hadden kolenboeren in de familie. Mijn vader wilde zijn broers het brood niet uit de mond stoten. De overgang naar gashaarden duurde bij ons dus iets langer.

Vanmorgen begon om tien voor negen de astronomische herfst. Op de hele aarde duurt deze dag even lang als de nacht. De dagen richting de kerst worden hier korter. We zijn meer binnen. Bij lamp- of kaarslicht. Het assortiment in de winkels wordt inmiddels aangepast aan het nieuw seizoen. 

Gisteren keken we de film "A Bridge Too Far" uit 1977. Die verfilming van het boek van Cornelius Ryan gaat over de operatie Market Garden. Vandaag is in Ede de dropping van parachutisten op de Ginkelse Heide die ter herdenking van de slag om Arnhem jaarlijks gehouden wordt.