Ik behoor tot de tv-generatie. Nog steeds. De generatie die opgroeide met televisie. Eerst alleen twee Nederlandse zenders. Later ook buitenlandse en commerciële zenders. Er is veel veranderd, maar wij doen het nog steeds. Tv-kijken.

Ooit leerde iemand mij, dat wanneer je iets nieuws aanschaft je gelijk het oude weg moet doen. Daarmee houd je een opgeruimd huis. Natuurlijk proberen we ons afval ondertussen wel te verminderen, maar soms komt er toch iets groots door de voordeur. Dus deze week ging iets groots door die zelfde deur naar buiten.

Steeds vaker gaat het over onze “carbon footprint”. De CO²-uitstoot door ons eigen handelen. En dan gaat het niet alleen over de CO²-uitstoot voor wonen of reizen. Dankzij een post op LinkedIn kwam ik deze week terecht op een uiterst interessante website over 'digitale vergroening'.

Afgelopen dinsdag verscheen een artikel over onze medische informatie in de NRC. Dat brengt me op gedachten over wie ik een inkijkje in mijn eigen medisch dossier geef. Mijn antwoord op vragen over hoe het met me gaat is vaak net zo algemeen als de vraag zelf. Enerzijds wil je niet aan iedereen uitleg geven over je medische situatie. Anderzijds wil je ook niet liegen.

Afgelopen week was er een nieuwsbericht dat mijn aandacht trok. Twee ideologisch ver van elkaar verwijderde politieke partijen maken zich zorgen over het verdwijnen van het contant betalen. Volgens hen moet het accepteren van contante betalingen wettelijk verplicht worden.

's Morgens krijg ik op mijn smartphone een selectief kijkje in mijn digitale fotoarchief. Mensen die OneDrive gebruiken kennen dat wel. Per jaar zie je wat er op een bepaalde datum is vastgelegd. Dagelijks scrol ik even door die fotografische terugblik. En regelmatig levert dat een leuke verrassing of herinnering op.

De doorschuifactie van de laptops uit het blog van 22 april is al lang afgerond. Alles werkt naar behoren. Er ging weer een laptop naar de zolder. Daar vond ik wat oudere laptops. Ooit om als reserve te hebben, maar eerlijk gezegd ook uit gemakzucht. “Uit het zicht, dus opgeruimd.”