In de afgelopen periode zijn er verschillende berichten verschenen over zogenaamde foute straatnamen. In Utrecht werden de straatnaamborden van de Prins Bernhardlaan van een QR-code voorzien. Elders worden straatnamen mogelijk gewijzigd omdat helden van weleer betrokken bleken te zijn bij ons slavernijverleden.

Met dit blog wil ik niet betrokken raken in een polemiek over wel of niet correcte helden. Wat nu als fout wordt ervaren, was in vroeger tijd misschien een heldendaad. Ik heb daarom bijvoorbeeld geen waardeoordeel over degenen die in opdracht van de VOC onze welvaart hebben laten ontstaan. Met de kennis van toen wisten ze niet beter.

Dit soort discussies heeft echter gevolgen voor straatnamen. Wat weleer een held was, kan met de kennis van nu een schavuit zijn. Niet voor niets wordt de voormalige Prins van Oranje nu aangeduid als de Schavuit van Oranje. Over Prins Bernhard zijn inmiddels vele boeken geschreven en hij is her en der postuum aan de schandpaal genageld.

In Utrecht is daarom het straatnaambord van de Prins Bernhardlaan van een QR-code voorzien. Die code verwijst naar de Wikipedia-pagina over onze voormalige prinsgemaal. Of die code – als het nieuwtje eraf is – ook veel gescand zal worden is de vraag, maar er is vast wel weer ergens een geweten gesust.

Het wijzigen van een straatnaam zou overigens flinke consequenties kunnen hebben. Hoewel postcodes de straatnaam eigenlijk overbodig maken, is de straatnaam niet alleen een postadres, maar ook een bestemming in navigatiesystemen et cetera.

Gelukkig wonen wij in de Edese bloemenbuurt aan de Primulalaan. De naam van de plant Primula verwijst naar primus; de eerste. Zo genoemd omdat de Primula een van de eerste planten is die in het voorjaar in bloei staat.

Voor mij is het gewoon een plantje met mooie bloemen. Verkrijgbaar in allerhande kleuren. Juist omdat we aan de Primulalaan wonen hebben we een goede reden om op onze patio een grote schaal vol met deze mooie bloeiers te plaatsen.

Onze straatnaam heeft geen QR-code nodig. Voor zover ik weet, is de Primula van onbesproken gedrag. Er is zelfs een link naar een legende rond Petrus als sleutelbewaarder van de hemelpoort. De plant is niet giftig en werd onder andere op de Veluwe, vanwege de anijsachtige smaak, al lang geleden gebruikt als een eetbare bloem.

Hoewel ik me als geboren Edenaar echt Veluws voel, laat ik de bloemen van de Primula rustig aan de plant. We genieten al een tijdje van deze uitbundige bloeiers en hopen er dit voorjaar lang plezier van te hebben. Op de foto ziet u trouwens een close-up van één van onze stengelloze sleutelbloemen (Primula vulgaris).