Maak je geen zorgen. Deze blog is niet gewijd aan het eentonige verhaal over herhaalde medicatie of de lofzang op het herhaalsysteem van onze apotheek. Hoewel ik redelijk tevreden ben met die service, gaat deze blog over het herhalen van kerstrecepten. Zoals we afgelopen zondag hebben gedaan.
Velen hebben tradities voor het kerstdiner. Of het nu gaat om de jaarlijks terugkerende beef Wellington of om het gourmetten. Het maakt niet uit. Ik vind het prima. Als mensen daar blij van worden, is herhaling zeker de moeite waard.
Wij koesteren ook tradities rond Kerst en het kerstdiner. Echter, de essentie van onze traditie ligt in wie er aan tafel zitten, meer dan in wat er op tafel staat. Het herhalen van een succesvol recept is te overwegen, maar ik streef ernaar om herhaling dit jaar bij onze kerstdiners te vermijden.
Het vereist gewoon wat extra denk- en speurwerk. Soms laat ik me inspireren door het aanbod in tijdschriften zoals de Allerhande. Op andere momenten zoek ik op het internet naar inspiratie via websites als Leuke Recepten.
Ik ben alvast op zoek naar ideeën voor de komende kerstdiners. Het gourmetstel blijft op zijn vaste plek op de vliering, waar het al jaren ongebruikt staat. Voor elk diner probeer ik een thema te bedenken, maar na zoveel jaren wordt originaliteit een uitdaging.
Ik blader nog eens door de boekjes in ons digitaal archief. Wat hebben we de afgelopen jaren zoal gegeten? Zouden er gerechten zijn die de moeite waard zijn om toch te herhalen? Hoewel ik het liever vermijd, lijken veel van de kerstgerechten geschikt om nog een keer klaar te maken.
Afgelopen zondag heb ik daarom de kabeljauwhaas met pistachekorst van de vorige Eerste Kerstdag bereid. Het originele recept vond ik op de Allerhande-website. Een groot voordeel van dit gerecht is dat de letterlijke hoofdmoot ruim van tevoren kan worden voorbereid. Hierdoor blijft er tijd over voor een kleurrijke originele presentatie van het eenvoudige stukje witvis.
Het eindresultaat vond ik wel een close-up waard. Met slechts enkele eenvoudige ingrediënten ontstond er weer een mooi plaatje. Hoewel de foto niet in culinaire tijdschriften zal verschijnen, ben ik er tevreden mee. Het beeld weerspiegelt mijn motto voor onze maaltijden: "Het oog wil ook wat!"
Het is soms geen probleem om een gerecht te herhalen. Eventueel met een andere garnering of een variatie in de bijgerechten. Wanneer iets goed bevalt, kan het zeker nog een keer. Daar is niets mis mee. Dit zou zelfs voor ons kerstdiner kunnen gelden, alhoewel ik daar nog even over na wil denken.