De laatste tijd mis ik de grijze gebieden. Niet in mijn dunner wordende haardos of op de landkaart, maar in het nieuws. Alles lijkt zwart-wit te zijn. Als je niet ergens tegen bent, moet je er sterk voor zijn om deel te mogen nemen aan het gesprek aan de talkshowtafel. Standpunten worden onverbiddelijk als een welles-nietes spel tegenover elkaar gesteld.

Hoewel de muziek van de Frank Boeijen Groep niet direct mijn voorkeur had, raakte ik in 1984 toch gecharmeerd van hun nummer 'Zwart Wit'. Voor wie het nummer niet kent, verwijs ik naar een achtergrondartikel van de Top2000.

Helaas is het refrein na meer dan 40 jaar nog steeds relevant. Vooral gezien de recente discussies. Echter, ik begin te twijfelen aan het advies "Denk niet zwart-wit, maar in de kleur van je hart". Misschien is het enigszins naïef om aan te nemen dat ons hart enkel goede dingen voort kan brengen.

Ik begrijp zeker wat Frank Boeijen bedoelde, maar ik ben steeds meer overtuigd dat harten deels gevuld zijn met haat. De omvang van dat deel kan variëren. Er ontstaat zowel het vuur van de liefde als het vuur van de haat. En het is de brandstof die bepaalt welk vuur het hevigst brandt.

Ik streef er daarom naar om media die door algoritmen worden gestuurd te vermijden of tenminste zoveel mogelijk te filteren. Bovendien probeer ik verschillende bronnen te raadplegen. Leven in een bubbel werpt tenslotte alleen maar meer olie op het vuur.

Het praatje bij bovenstaand plaatje gebruikte ik vaak tijdens mijn werkzame leven. Iedereen heeft zijn eigen beleefde werkelijkheid. Teamleden zouden idealiter verschillende zienswijzen hebben, maar er moet begrip zijn voor elkaars inzichten. De waarheid bevindt zich ergens in het midden. In het grijze gebied.

Iedereen heeft inzicht in een stukje van de waarheid. Zo hebben ook de onaangename schreeuwer en de bedachtzame luisteraar een deel van de waarheid in pacht. Na een open en eerlijk gesprek zal de waarheid naar boven komen en zal blijken dat niet alles zwart-wit is.

Ik erken het: ook ik heb mijn eigen beleefde werkelijkheid. Mijn hoop is dat mijn kijk op de werkelijkheid is verrijkt door inzichten van anderen en vanuit diverse objectieve bronnen. Op die manier word ik zowel letterlijk als figuurlijk steeds grijzer en, naar ik hoop, een stukje wijzer.