Zaterdag 6 januari 2024, 11:15
Verleden, heden en toekomst
Twee lange weekenden met de nodige feestdagen. Het kon niet op. Figuurlijk, maar ook letterlijk. Onvermijdelijk was er overdaad en waren er de nodige kliekjes. In de kast nog een paar producten die klaar lagen voor wat activiteit, maar daar zijn we simpelweg niet aan toegekomen. De dagen zijn voorbij gevlogen. Op het laatst weet je zowat niet meer in welke dag van de week je leeft.
Het hele afgelopen jaar is bij ons privé goed en rustig verlopen, maar in de wereld om ons heen was er van alles aan de hand. Oorlogen, terreur en allerhande protesten. Al met al heel veel onvrede. Mondiaal is 2023 voor mij een jaar om snel te vergeten.
Ook in ons land is de onvrede binnengeslopen. Na corona zijn we misschien te individualistisch geworden. Velen hebben alleen contact met gelijkgestemden. We moeten weer leren met elkaar verbonden te zijn. Het geluk van allen nastreven in plaats van het succes van onszelf of de eigen groep.
Deze week was in mijn oorspronkelijk beroep letterlijk de tijd om de balans op te maken. Was het afgelopen jaar in control? Zijn de doelen bereikt? Daarbij een boekhoudkundige analyse van het afgelopen jaar. De (financiële) planning voor het komende jaar werd vaak nog even bijgesteld. Daarbij moest je balanceren om de juiste keuzes te maken.
Wat het nieuwe jaar zou brengen was altijd al onzeker. We hebben misschien de goede voornemens. Hopelijk kunnen we ze uitvoeren. Mijn goede voornemen voor het komende jaar is trouwens het voorkomen van teleurstellingen als gevolg van niet geslaagde voornemens. Met andere woorden: Ik probeer hoog gespannen verwachtingen te voorkomen.
Aan de wand van mijn kantoor hing in het verleden een afbeelding van de Zonnewijzerpoort van de Prinsentuin in Groningen. De originele foto heb ik niet meer, dus dit keer een bijgesneden foto van internet*.
Het eerste deel van de Latijnse spreuk aan de bovenzijde betekent zoveel als: "De verleden tijd is niets. De toekomst onzeker. Het heden instabiel." Dat deel geeft op dit moment mijn gevoel aardig weer. Het laatste deel betekent: "Pas op dat u uw tijd niet verloren laat gaan." Daarin zit mijn/onze eigen verantwoordelijkheid.
Mijn gevoel en gedachten lijken wat pessimistisch. Toch hoop ik oprecht dat de wereld het komende jaar meer vrede en vreedzame mensen zal hebben. Hopelijk zijn we in staat om te komen tot een stabielere samenleving. De polarisatie moet ieder eens gaan tegenstaan. Vooral na het warme kerstgevoel.
Een keer moet het besef komen dat we met onvrede en boosheid niet veel verder komen. Mijn vader zei altijd dat je boos halfweg was. Je moest immers ook weer rustig worden. En in mijn beleving mag ‘halfweg’ met twee woorden als ‘half weg’ geschreven worden. In boosheid verlies je een deel van jezelf.
Ik wens iedereen een vreedzaam jaar met veel en verscheiden onderlinge verbinding toe.