Huis- Tuin- & Keukenpraatjes


Elke zaterdag om 11:15 uur een nieuw praatje met een plaatje.

Reacties zijn zeker welkom. Reageren kan via het contactformulier.

Militaire Historie

Een goede vriendin nodigde ons uit om samen een bezoek te brengen aan het Oorlogs- en Garnizoensmuseum 'De Smederij' van het Platform Militaire Historie in Ede. Zelf heb ik het grootste deel van mijn militaire dienstplicht vervuld in Ede, maar ik was nog nooit in ‘De Smederij’ geweest.

Aanleiding voor een bezoek aan 'De Smederij' was de daar opgezette expositie ‘Ede 1945-1950: Wederopbouw en uitzending naar Nederlands-Indië’. Deze expositie is al enige tijd geleden van start gegaan en nog tot juli 2024 te zien (informatie via deze link).

Afgelopen woensdag werden we door onze vriendin ontvangen op het oude kazerneterrein. Tot 2010 had Ede een groot garnizoen. In dat jaar zijn de kazernecomplexen overgedragen aan de Gemeente Ede. Gelukkig zijn veel van de oude gebouwen behouden gebleven.

Voor mij was het verrassend dat ik in de expositie veel objecten met een herinnering zag. Bijvoorbeeld de souvenirs die door militairen waren meegenomen toen Nederland zich terugtrok. Bijna identieke houtsnijwerken stonden in het verleden in het huis van mijn grootouders omdat twee van hun zonen hun dienstplicht in Indonesië moesten vervullen.

Ook andere elementen kwamen naar voren in mijn herinnering. Deels vanuit mijn jeugd omdat ik in de buurt van het garnizoen opgroeide. Tevens zaken die bij het onderzoek naar het verleden van mijn ouders naar voren waren gekomen of bij mij bekend waren omdat mijn ouders daar over vertelden.

In de expositie was naast de periode 1945-1950 een deel nog ingericht met elementen uit de Tweede Wereldoorlog en de geschiedenis van het Edese garnizoen. Dat garnizoen is – samen met de ENKA - van groot belang geweest voor de ontwikkeling van het dorpje Ede naar wat nu Ede-Stad genoemd wordt.

Gelukkig was er ook aandacht voor degenen die vanuit de Molukken naar Nederland kwamen. Meestal waren dat militairen van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL). Ze noemden het repatriëring, maar feitelijk waren het vluchtelingen die huis en haard moesten verlaten omdat zij loyaal gebleven waren aan het Nederlandse bestuur.

militaire broekriem zwart (KNIL-koppel)

Zelf ben ik voor de militaire dienstplicht in 1981 opgeleid bij het Regiment Van Heutsz. Dat was de opvolger van het KNIL. Ter herinnering aan het KNIL-verleden droegen we een zwarte militaire koppel (broekriem) en stropdas. Overigens dragen ze die nog steeds bij het Regiment Van Heutsz (nu het 12e Infanteriebataljon Luchtmobiel).

Zelf draag ik die oude zwarte koppel al 43 jaar regelmatig. Toen ik na de militaire opleiding ingedeeld werd bij de 25ste Afdeling Lichte Luchtdoelartillerie (25Afdltlua) moest ik die ‘KNIL-koppel’ inleveren, maar ik koos ervoor hem even kwijt te zijn. De foerier van de Mauritskazerne in Ede baalde stevig, want de zwarte koppels waren in die tijd gewild.

In het museum kon ik mijn echtgenote de gewone koppel nog even aanwijzen. Al met al had de expositie voor mij veel meer details die herinneringen opriepen. Misschien nog maar eens in die historie duiken. Mede door de zeer prettige en leerzame rondleiding is een bezoek aan dit museum namelijk echt een aanrader.

Terug naar overzicht

Geen hoogdravende meningen of stellingen.

Gewoon wat huis-, tuin- en keukenpraatjes

en soms een beschouwende blik naar 'buiten' .


De praatjes met de plaatjes van 2023 en 2024 zijn gebundeld te vinden in onze digitale archiefkast.