Op 15 maart aanstaande zijn er twee verkiezingen. Voor Provinciale Staten én voor de Waterschappen. Wees gerust, ik ga geen stemadvies geven. Vooral omdat ik vind dat uw keuze uw eigen verantwoordelijkheid is. Dat is democratie. Aan u de keuze of de beloften van de politici en hun partijen gewenst én realistisch zijn.

Afgelopen januari kwam ik een zeer gewaardeerde oud-collega tegen. Wij werkten beide in en voor onze gemeente. Ik herkende hem niet direct. Met gezichtsbeharing had deze inmiddels gepensioneerde man een wijzer uiterlijk gekregen. Hij zag er nu bijna zo wijs uit als hij in mijn ogen is. Waarom begin ik hier over hem? Hij leerde mij het geheim achter het managen van verwachtingen.

In zijn functie kreeg hij allerhande verzoeken over de inrichting en het beheer van "zijn" wijk. Hij honoreerde alleen de verzoeken waarvan hij wist dat ze zouden worden uitgevoerd. Omdat hij daarover zelf kon beslissen. Verzoeken waarvan hij niet zeker wist of de wens gehonoreerd zou worden, wees hij simpelweg af. Geen mooie verhalen als “We nemen het mee …”, “Ik zal eens kijken … “ of “Ik leg het voor … “. Nee. BAM. Gelijk slecht nieuws. “Gaat niet gebeuren.”

Daar hield het voor hem niet op. Hij had een goed besef van zijn inspanningsplicht. Hij ging overleggen met of zelfs soebatten bij collega’s die de toezegging wél konden doen. Wanneer het uiteindelijk allemaal rond en zeker was ging hij terug naar de burger van het “afgewezen verzoek”. Hij kon dan zeggen dat het verzoek - bij nadere beschouwing - toch kon worden ingewilligd.

Logisch dat deze oud-collega door verreweg de meeste burgers op handen gedragen werd. Niet alleen kwam hij zijn beloften na, maar hij kon alsnog het onmogelijke voor elkaar krijgen. En de mensen die tenslotte bleven zitten met een afgewezen verzoek konden hem niet verwijten dat hij ze aan het lijntje had gehouden. Zo werden ernstige teleurstellingen voorkomen. Graag zagen de mensen hem bij een volgend verzoek weer als behandelaar. 

Sommige collega’s noemden dat slim of zelfs sluw, maar ik vond het een enorm wijze vorm van omgaan met beloften aan burgers. Het ultieme verwachtingenmanagement.

Zoals beloofd: geen stemadvies voor de kiezers. Voor de verkiesbare kandidaten van deze verkiezingen wel een keuzebiljet. Met de hiervoor geschetste manier van omgaan met verwachtingen van burgers is de kans aanwezig dat uw politieke carrière duurzaam wordt. Het voorkomt bij de kiezers en uzelf teleurstellingen. We zien u graag terug als verkiesbare kandidaat bij de volgende verkiezingsronde.